Een LESA is een patroonanalyse die inzicht geeft in de ecologisch relevante sturende factoren in een gebied. Patronen en trends worden geintegreerd tot een samenhangend beeld.
Dat samenhangend inzicht van sturende factoren, verstoringen en oplossingsrichtingen wordt gebruikt voor natuurbehoud, -beheer, of -herstel.
Een LESA is een gebiedsdiagnose op maat: eerst kijken wat er al voorhanden is, daarna doen wat nodig is.
De patroonanalyse is een multidisciplinaire analyse. Bij een LESA volgt de ecoloog een duidelijke reeks stappen en gebruikt de ecoloog daarbij een multidisciplinaire set instrumenten.
De DIAGNOSTISCHE STAPPEN zijn de verschillende opeenvolgende stadia van het onderzoeksproces: dus eerst kijken, dan veronderstellingen formuleren, vervolgens toetsbare hypothesen opstellen en die dan ook onderzoeken – en tenslotte daar conclusies over trekken.
In het kort zijn de INSTRUMENTEN de praktische aspecten van een gebied waar een ecoloog naar kijkt: landschapsvormen, vegetatie, kaarten, patronen, etc. Die worden gebruikt in elke diagnostische stap.
Het wezenlijke aan het uitvoeren van een LESA is niet zozeer het maken van beschrijvingen of kaarten – maar DE KUNST VAN DE KEUZE van het juiste instrument – of deelinstrument om daarmee een vraag aan het gebied te kunnen stellen. Dus bijvoorbeeld niet alleen maar een vegetatiekaart beschrijven – maar juist op zoek gaan naar die specifieke plantensoort die iets vertelt over het type kwel in het gebied.
Daarna volgt de tweede stap en dat is de SYNTHESE van alle informatie die is opgehaald. Alle geconstateerde feiten, alle getoetste hypothesen, alle patronen en processen – moeten landen in één samenhangend beeld van het gebied, dat -zoals gezegd- “de ecologisch relevante sturende factoren en processen in een gebied ten behoeve van natuurbehoud, -beheer, of -herstel” beschrijft. Zonder die synthese is de LESA onvolledig.
Een LESA is een project waarin landschapsecologisch onderzoek antwoord moet geven op vragen van opdrachtgevers. Dat zijn veelal terreinbeheerders of -eigenaren, maar het kan ook uitgevoerd worden in het kader van een voorgenomen initiatief.
Een LESA-project bestaat uit: een INTAKE, een PROJECTPLAN dat wordt UITGEVOERD, en tenslotte wordt een SYNTHESE van dat proces GERAPPORTEERD.
STAP | OMSCHRIJVING ROLLEN EN STAPPEN |
1 – INTAKE DOEL: De vraag helder krijgen en helpen bepalen wat er nodig is: een LESA. |
OPDRACHTGEVER EN OPDRACHTNEMER
|
2 – PROJECTPLAN DOEL: Projectmatige aanpak van de LESA. |
OPDRACHTGEVER EN OPDRACHTNEMER
|
3 – UITVOERING DOEL: informatie verzamelen, toetsen hypothesen. Begrijpen sturende factoren |
OPDRACHTNEMER
|
4 – RAPPORTAGE DOEL: Verslag van bevindingen, suggesties voor de toekomst |
OPDRACHTNEMER en OPDRACHTGEVER
|
Een LandschapsEcologische SysteemAnalyse (LESA) is enerzijds een beschrijving van de (ver)wordingsgeschiedenis van een gebied, maar belangrijker nog - gaat het om het begrip van het ecohydrologisch functioneren van het gebied. Wat zijn de waargenomen patronen in het landschap – en op welke (hydrologische) processen en systemen wijzen deze? Dit onder het motto: “in het patroon schuilt het proces”.
Met die kennis van de sturende factoren en de benodigde mate van herstel van natuurwaarden kunnen we vervolgens de afweging maken tussen gewenste economische activiteiten/ factoren; en benodigde ecologische eisen. In Nederland zijn de natuurlijke condities in die gebieden immers veelal (zwaar) aangetast en voeren we LESA’s voornamelijk uit ten behoeve van natuurbehoud, -beheer, en -herstel. Daarmee krijgen de eisen van de natuur een “stem” in de discussie met maatschappelijke functies zoals economisch en recreatief gebruik, of gebruik ten behoeve van veiligheid of klimaatsaanpak.
Vanuit dat oogpunt gezien kunnen we zoals eerder gezegd met een metafoor de (natuur)gebieden beschouwen als “patiënten” die een “medische diagnose” en “behandeling” moeten ondergaan door de ecologische “arts”. Bij die diagnose staat het gebied centraal en worden stapsgewijs de vormende- en sturende processen, alsmede de drukfactoren in beeld gebracht om te achterhalen welke problemen er spelen, wat de achterliggende oorzaken zijn en welke maatregelscenario’s voorgesteld kunnen worden als behandelplan.
Bij het uitvoeren van een LESA volgens de diagnostische stappen worden verschillende specifieke hulpmiddelen ingezet – zie het schema en de tabel hieronder. Dat spitst zich veelal toe op de analyse van patronen en trends daarin en het afleiden van processen daaruit. Een uitgebreider overzicht voorzien van weblinks is te vinden bij HULPMIDDELEN LESA.
HOOFD-FACTOR |
INSTRUMENTEN - WAAR KIJKEN WE DAN NAAR: PATRONEN, FUNCTIES, TRENDS |
BODEM |
|
WATER |
|
PLANT EN DIER |
|
MENS |
|